آري اينچنين بود برادر ...

جشنواره های فرهنگی و هنری دهه فجر آغاز شده و با وجود همه اقداماتی که برای بی رونقی آنها انجام شده، با استقبال مردمی روبرو شده است.در آخرین شب برپایی جشنواره تئاتر فجر، تالار وحدت شاهد حضور پر تعداد مردم بود تا جایی که همه صندلی های سالن در پایین و طبقات پر شده بود و برخی ایستاده نمایش را تماشا می‌کردند.رسانه های خارجی، برخی افراد و در داخل نیز برخی رسانه‌ها و افراد و جریان‌های سیاسی، سیاست تحریم جشنواره ها را در پیش گرفتند و خود را کنار کشیدند و تصور می کردند که مردم نیز از آنها تبعیت خواهند کرد.اما آنچه که این روزها شاهد آن هستیم استقبال مردم از جشنواره‌های دهه فجر است.آنچه که در تصور ناآگاهان و دشمنان وجود داشته و دارد، این است که آنها برای خود جایگاه و پایگاه اجتماعی تصور می کنند و بر این خیال هستند که می توانند حرف خود را به کرسی بنشانند و مردم را نیز تابع خود نمایند.برخی از بازیگران، کارگردان ها و فیلمسازان کشور، جشنواره فیلم فجر را تحریم کردند، حتی تعدادی از آنها یک گعده راه انداخته و بیانیه‌ای را صادر کردند و گفتند جشنواره فیلم فجر را تحریم می‌کنند.در جشنواره تئاتر نیز چنین اتفاقی افتاد اما بودند آنهایی که پای کار آمدند، شرایط را درک کردند، مردم را تشخیص دادند و فریب دشمن را نخوردند.مردم در چند ماه گذشته، از سوی دشمنان داخلی و خارجی در جریان اغتشاش و آشوب هایی که بپا شد، ضربه خوردند، فضای مسمومی در کشور به واسطه جنگ رسانه ای گسترده و بزرگی که علیه ایران اسلامی در گرفت، حاکم بود.مردم از نظر روحی و روانی تحت فشار قرار داشتند و در کنار آن مشکلات اقتصادی هم تأثیر گذار بوده است.آیا در چنین شرایطی باید گوش به فرمان دشمن بود یا در جهت ایجاد فضای شاد، همدلی و همگرایی همراه با آري اينچنين بود برادر ......

چه جوابی به شهدا داریم؟! حضورشان، وجودشان نعمتی است برای ایران و مردمش،‌ خاک وطن همیشه بوی خوش عطر شهید را می‌دهد، همه شهرهای کشور همه جای ایران، در هر گوشه‌ای از این خاک پهناور عزیزی آرمیده که برای ایران اسلامی جانش را فدا کرده،‌ بی هیچ مزد و منتی،‌ خون دادن برای ایران اسلامی و مردم را برای خود یک وظیفه ذاتی می‌دانستند. هیچ جای ایران بی بهره از وجود انفاس روح فزای آنها نیست. جان دادند تا ناموس وطن در امان باشد،‌ خون آنها ضامن آزادگی و امنیت ایران است، ‌پس همه باید پاسدار خون شهدایی باشیم که رفتند و کشور را بیمه کردند. مسئولین بیشتر از دیگران مدیون شهدا هستند، ‌چرا که شهدا جان دادند تا مسئولین در امنیت وظیفه خود را انجام دهند تا مردم در سختی نباشند، اگر غیر از این همل کرده باشند، خیانت به خون شهدایی است که پیکر ۴۰۰ تن از آنها به تازگی تفحص شده و به خاک وطن بازگشته است. هر شهید نشانه‌ است، نشانه‌ای از آنچه که ما جا ماندگان، باید بدانیم که چگونه رفتار کنیم. دیروز ایران، نشانه‌های روشنی را به خود دید، که چراغی است برای روشنایی دل و دیده همگان، هم مسئولان هم مردم، هر یک وظیفه‌ای دارد سنگین، اما به نظر، این مسئولیت و وظیفه سنگین، به درستی از سوی برخی مسئولان درک نشد. آمدن پیکر شهدا، تلنگر است، نهیب به همه، چه آنهایی که به وظیفه خود عمل کردند چه آنهایی که قصور داشتند، از مردم گرفته تا مسئول. اگر گرفتاری وجود دارد که دارد، همه مقصرند، مردم و مسئول هم ندارد، اما هر یک به اندازه خود، یکی کم، دیگری بیش. نمی‌دانم، زمانی که خبط و خطا می‌کنیم، چرا از روی ماه این عزیزان، شرم نمی‌کنیم؟! شهدا نشانه‌های خدا هستند و عالم هم محضر خدا است، چرا خجالت نمی‌کشیم و برای چند روز چرب و شیرین دنیا، خطا آري اينچنين بود برادر ......